سایت سیر و سیاحت

غار شیرآباد: از غارهای مهم طبیعی و جالب غار شیرآباد در شهرستان رامیان است که ضمن جاری بودن آب از آن و ایجاد آبشارهای گوناگون، زیستگاهی بسیار مهم برای بعضی از گونه‌ها از جمله سمندر کوهستانی به‌شمار می‌رود. درباره این غار، افسانه‌ها و روایات گوناگونی در محل وجود دارد. عده‌ای آن را غار دیو سپید می‌نامند. بر قسمت اعظم غار تاریکی مطلق حکمفرماست و در انتهای آن نیز چشمه‌ای وجود دارد که منشأ ایجاد غار در طول قرن‌های گذشته بوده است. به دلیل ویژگی‌های ساختمانی و جنس زمین، حرکت آب باعث تشکیل استخر و سنگ‌های حوضچه‌ای و  استالاکتیت (قندیل‌های آهکی که از سقف غار آویزان هستند) شده است. آب این آبشارها که با درخشندگی و صدای خاصی از این ارتفاع به داخل استخرهای پایین‌دست فرو می‌ریزند، به‌عنوان عنصر ممتاز طبیعی به‌شمار می‌آیند و قابلیت‌های فوق‌العاده‌ای را برای جذب جهانگردان و محققان ایرانی و خارجی فراهم آورده است. از آن جایی که محیط‌های بیرونی غار، کوهستانی و جنگلی است، زیستگاه مناسبی برای مرال، شوکا، خرس، پلنگ و سایر گونه‌های جانوری است. مجموعه غار و آبشارهای شیرآباد به‌عنوان یک اثر طبیعی ملی به سازمان حفاظت محیط زیست معرفی شده است. غار و آبشار‌های شیرآباد در شهرستان رامیان و در نزدیکی شهر خان‌ببین واقع شده‌اند. از خان‌ببین به روستای شیرآباد حدود 5 کیلومتر به سمت جنوب راه می‌باشد. بعد از روستای شیرآباد و گذشت 3 کیلومتر از جاده آسفالته، راه مالرویی وجود دارد که به سمت آبشارها پیش می‌رود. این غار بعد از آبشار دوم و نرسیده به آبشار سوم واقع است. دهانه بزرگ این غار در سمت راست به خوبی مشخص است.

غار پشمکی: این غار در ارتفاع 1199 متر از سطح دریا قرار دارد و دارای یک دهانه می‌باشد. این غار دارای 30 متر طول و 2 متر عمق است و در شهرستان رامیان در روستای پاقلعه قرار دارد.

غار حمام خدایی: در قدیم به دلیل شکل خاص غار، مردم روستای پنو در زمستان برای استحمام از آب داخل غار و در تابستان از آب موجود در مقابل غار استفاده می‌کردند بنابراین به دلیل کارکرد این غار برای مردم محل، به این نام معروف شد. این غار در ارتفاع 1050 متری از سطح دریا قرار دارد و دارای یک دهانه می‌باشد. در شرق روستای پنو و در کنار راه فرعی روستای پنو به دوزین، دهانه بزرگ این غار به خوبی در کنار دره کم عمقی که اهالی محل به آن اریبی می‌گویند، مشخص می‌باشد.

غار سم: نام این غار (سُم) در زبان محلی به معنای حفره و غار می‌باشد. این غار در ارتفاع 1700 متری از سطح دریا قرار دارد و دارای یک دهانه می‌باشد. غار سم در نزدیکی قله کوه خواجه قنبر (امامزاده بالای کوه) و در قسمت غربی روستای نام نیک به فاصله تقریبی 2 ساعت راهپیمایی قرار گرفته است. این غار طبیعی از جنس آهک می‌باشد که بر اساس جریان آب از داخل سنگ‌های آهکی بسط و گسترش یافته است. دهانه این غار در یک محوطه باستانی قرار دارد و در داخل غار بقایای سفال‌ مربوط به دوران کهن و اسکلت‌هایی دیده شده است. در دهلیزهای آغازی این غار نیز بقایای اسکلت انسانی موجود است. غار سم؛ دومین غار عمیق کشور می‌باشد.

غار گرو (گرآو): غار گَرُو در ارتفاع 1189 متری از سطح دریا واقع شده است و دارای یک دهانه می‌باشد. طول این غار تقریباً 200 متر است. این غار طبیعی بر اثر جریان آب تشکیل شده و در بهار و سال‌های پرآبی، آب از دهانه این غار جاری می‌شود و در راهروهای ورودی غار جریان می‌یابد. این غار در شهر گالیکش شهرستان مینودشت، روستای دوزین قرار دارد.

از دیگر غارهای استان غار اژدر کوه، غار جهان نما (واقع در منطقه حفاظت شده جهان نما)، غار دیواره شمالی قلعه موران، غار سیامرز کوه، غار سید رشید، غار گنج‌خانه، غار لنجرود، غار مبارک‌آباد، غار یخچال می‌باشند.